Nederland live toejuichen op het EK 2024?
Bekijk onze busreizen naar Duitsland!

Van League Two tot de Premier League; habbi babbi vind je overal

Denk je aan het samenstellen van een voetbaltrip, dan vliegen waarschijnlijk gelijk de namen van de Europese grootmachten door je hoofd. En natuurlijk: de sfeer van een afgeladen Old Trafford in Manchester maakt een indruk voor het leven. Toch is de échte schoonheid van het voetbal te vinden in de minder gestroomlijnde voetbalcompetities, waar je je buik in moet houden om je door te toegangspoorten te wurmen en een half warm saucijzenbroodje de culinaire hardloper is. Londen is dé plek om rauwe voetbalcultuur te combineren met modern comfort. Denk daar eens aan bij het samenstellen van jouw volgende voetbalreis. Denk eens aan Leyton Orient en Fulham.

Met dank aan een van onze laaiend enthousiaste klanten: Sonny Sier.


Toegegeven: ik ben misschien niet helemaal het prototype van de doorsnee voetbalfan. Wil je ooit eens naar een buitenlandse voetbalwedstrijd, sla dan clubs als Tottenham Hotspur, Liverpool en FC Barcelona zeker niet over. De sfeer is er prima en het voetbal vaak leuk om te zien. Maar dat laatste interesseert mij het minste wanneer ik de schema’s check of er nog wedstrijden zijn te combineren voor een leuk weekend in Londen.

Habbi babbi

Bij FC Volendam introduceerde voormalig assistent-trainer Sipke Hulshoff, inmiddels assistent-bondscoach, de term ‘habbi babbi’. Op de werkvloer hebben we het omarmd als motto, hoe iets vooral niét moet. Habbi babbi komt neer op het op een amateuristische manier doen van je werk. Maar voor een voetbaltrip geldt voor mij: hoe meer habbi babbi, hoe beter. Leyton Orient en Fulham zijn clubs die aan elkaar hangen van habbi’s en babbi’s.

Wedstrijd 1: Leyton Orient vs. Stockport County

Met anderhalf uur vertraging op zak besluit ik in de trein van London Stansted naar Tottenham Hale Station om rechtstreeks naar Brisbane Road te reizen, de oeroude thuishaven van Leyton Orient. Het duel tegen nummer vier van de ranglijst Stockport County is er eigenlijk een om des keizers baard. The O’s stelden een week eerder het kampioenschap in de League Two veilig. Na afloop van het duel tegen Stockport zou in een uitverkocht huis (een kaartje kost zo’n 20 pond) de promotie naar de League Two worden gevierd, inclusief prijsuitreiking. Geen tijd te verliezen dus. De tactiek ‘volg de mensen met een voetbalshirtje’ werkt vaak goed in het openbaar vervoer om de weg naar het stadion te vinden. Tegenover mij zit Peter, die inmiddels in soms onverstaanbaar dialect anekdotes opdreunt over het geweldige seizoen van ‘zijn’ Leyton Orient. Hij vertelt me dat het gebruikelijke metrostation tijdelijk gesloten is en biedt aan om mij helemaal naar de juiste ingang van de tribune te helpen. Peter wijst nog even naar het standbeeld van clublegende Laurie Cunningham en neemt afscheid voor de hoofdingang van het stadion, pal naast de overvolle supporterspub.

Klaslokaal groep 3

Ik bekijk de wedstrijd vanaf de perstribune; iets dat ik vaker doe bij kleinere clubs, om te leren en inspiratie op te doen voor het werk bij FC Volendam. Maar vanaf de eerste stap in het stadion druipt het habbi babbi ervan af. De perskamer is een veredeld klaslokaal van groep 3 van de basisschool. Tussen de kleurplaten en rekenmachines tover ik een opstellingsformulier tevoorschijn. De koffie is op, voor een bekertje thee zelf even water koken in het keukentje, luidt het advies. Vanuit de nok van Brisbane Road zie ik tegenstander Stockport een erehaag vormen en onder gezang van het plaatselijke koorclubje aan de rand van het veld én indrukwekkende vlammenwerpers laten de kampioenen van Leyton zich onthalen. De wedstrijd is er een die je vaak ziet als een ploeg een week ervoor kampioen is geworden. De thuisclub heeft het bier nog in de benen en moet toezien dat het keurig gevulde en blauw getinte uitvak met Stockport-fans drie keer mag juichen: 0 – 3. Niet dat iemand daar rouwig om is: na afloop laten de Leyton-spelers zich andermaal huldigen en nemen de trofee als kampioen van de League Two in ontvangst. ‘We are staying up’, klinkt het. En zo is het.

Fulham: gecultiveerd amateurisme

Van League Two naar de Premier League is in veel opzichten een gigantische stap. Toch blijft Fulham een club die tussen de honderden miljoenen zijn cultstatus, geschiedenis en habbi babbi’s respecteert. Op de zondag komt titelfavoriet Manchester City op bezoek. Een bezoekje aan Fulham is een feest. De wandeling vanaf metrostation Putney Bridge naar Craven Cottage door Bishops Park is op zichzelf al de moeite waard. Langzaam verschijnen door de bomen de stadionlampen van de hagelnieuwe Riverside Stand, een prachtige tribune die op magische wijze nauwelijks iets heeft afgedaan aan het historische karakter van Craven Cottage. Het antieke paviljoen met zijn bekende letters op de gevel, de geur van gebakken hamburgers en de extreem smalle ‘turnstiles’ laten het hart van elke voetbalsupporter sneller kloppen.

Binnen gaat het gecultiveerde amateurisme door. Zet je vers getapte biertje niet op het schuinaflopende plankje dat tegen de muur is gemonteerd, de kans dat ‘ie omvalt is honderd procent. Toiletteren (als man) gebeurt al bukkend op een oppervlakte niet groter dan een A4’tje. De schitterende houten stoeltjes op de Johnny Haynes Stand krijgen voor de schoonheid een absolute tien, qua comfort scoren ze nét iets minder. Onbelangrijk. Ook de hypermoderne ledwalls krikken de sfeer in het stadion op.

Wedstrijd 2: Fulham vs. Manchester City

Over scoren gesproken: daar had Erling Haaland binnen de lijnen nog geen drie minuten voor nodig. Het Noorse fenomeen benutte een penalty en evenaarde daarmee het record van 34 goals in één seizoen. Nederlander Kenny Tete, populair bij de Fulham-aanhang, hield met zijn teamgenoten Haaland de rest van het duel in bedwang, maar kon niet voorkomen dat Manchester City ogenschijnlijk gemakkelijk de 1 - 2 zege veiligstelde.

Inmiddels staat de persoonlijke teller op veertien bezochte Londense stadions. Van immense voetbaltempels tot eerste klas ouwe meuk. Desondanks is de kaart van de voetbalhoofdstad van Europa nog niet helemaal afgevinkt. Hoog op de lijst staat het Kenilworth Road van Luton Town, dat op de rol staat om binnenkort te verdwijnen. Denk er eens aan. Habbi babbi stelt nooit teleur.

Bekijk alle blogs